Już 17 lipca o godzinie 20:00 w ramach Koncertów Specjalnych w Radio Kraków wystąpią David Helbock Trio fest. Simon Frick

David Helbock – fortepian
Raphael Preuschl – ukulele basowe
Reinhold Schmölzer – perkusja
feat. Simon Frick – skrzypce elektryczne

Od wielu lat 32-letni wielokrotnie nagrodzony pianista (Konkurs Jazzpianosolo w Montreux, Outstanding Artist Award w Austrii) zwraca uwagę swoimi projektami. Aktualne trio Helbocka pokazuje niekonwencjonalne i nawet humorystyczne strony. Raphael Preuschl (*1977) nie szarpie struny kontrabasu lub basu elektrycznego, ale ukulele basowego. „Ma ono brzmienie dość głośne i perkusyjne, w pewnym stopniu nawet afrykańskie, co dobrze pasuje do mojej muzyki” komentuje David Helbock. Odpowiednio dynamicznie, czasem wręcz wybuchowo Reinhold Schmölzer gra na perkusji, w momentach lirycznych potrafi grać z dużą dozą wrażliwości, ale tam, gdzie trzeba energicznie i twardymi bitami kojarzącymi się z estetyką rocka. Z pełną świadomością z upływem czasu zredukowali stopniowo instrumentarium. Raphael Preuschl skupił się wyłącznie na ukulele basowym, David Helbock zrezygnował ze wszelkich keyboardów i elektroniki. „Przez jakiś czas poszukiwałem nowe brzmienia i duże eksperymentowałem. W końcu jednak doszedłem do wniosku, że jestem wstanie uzyskać ciekawsze brzmienia manipulując struny fortepianu”, Helbock opisuje swoje aktualne skupienie na mechanicznych możliwościach fortepianu. Orientuje się przy tym na pomysłach George‘a Crumba. „Stosuję tylko takie manipulacje, które jestem wstanie szybko usunąć”, tłumaczy, „a jeżeli szarpię struny rękoma, wcześniej sobie dokładnie zaznaczam miejsca, w którym powstaje konkretny dźwięk.” Przy okazji każdej kolejnej produkcji wirtuoz zaskakuje nowymi pomysłami będące niekiedy wbrew trendom, ale pokazujące wyrazistą osobowość. Do tego koncertu trio zaprosiło do wspólnego grania skrzypka, Simona Fricka, bardzo ciekawego muzyka, z którym Helbock już od lat gra w duo.

David Helbock (fortepian)

Dwukrotnie laureatem oraz zdobywcą nagrody publiczności na największym konkursie dla pianistów jazzowych występujących solo na Festiwalu Jazzowym w Montreux, świetne międzynarodowe krytyki jego płyt oraz najważniejsza nagroda austriacka 2011 – „Outstanding Artist Award” – pochodzący z małej austriackiej miejscowości Koblach pianista David Helbock jest na najlepszej drodzy do międzynarodowej kariery. Helbock natomiast nie jest tylko świetnym pianistą, ale również niestandardowym myślicielem, który w swoje projekty inwestuje nie tylko sprawność palców, ale i sporo pomyślunku. David Helbock, urodzony 28 stycznia 1984 roku, rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku 6 lat. Studiował w konserwatorium Feldkirch u Prof. Ferenc Bognara, gdzie w 2005 roku ukończył studia klasycznego fortepianu dyplomem z wyróżnieniem. Od 2000 roku dodatkowo brał lekcje u Petera Madsena, pianisty jazzowego pochodzącego z Nowego Jorku, który stał się jego mentorem i przyjacielem. David Helbock odbył trasy koncertowe, grał koncerty i dokonał nagrania w takich krajach, jak USA, Australia, Meksyk, Rosja, Kazachstan, Kirgistan, Chiny, Mongolia, RPA, Etiopia, Kenia, Senegal, Maroko, Indonezja, Malezja, Indie, Brazylia, Argentyna, Chile i w całej Europie. Poza tym David Helbock od początku swojej karierze jest też bardzo aktywny jako kompozytor. Do jego dzieł zalicza się m. in. duży roczny projekt kompozytorski, przy którym w przeciągu jednego roku skomponował codziennie jeden nowy utwór (na początku 2010 roku ukazał się „Personal Realbook” zawierający ponad 600 stron muzyki).

Nagrody
Kilkakrotnie I nagrody w konkursach młodzieżowych „Prima la Musica”
2001 „Bösendorfer-Stipendium” zwycięzca
2002 Konkurs talentów – zwycięstwo z zespołem „Tat-twam- asi”
2006 zwycięzca międzynarodowego konkursu „New Generation” w Straubingu (DE)
2006 publikacja płyty CD w cyklu Jazzthing Next Generation z HDV Trio
2007 Zdobywca nagrody Podiumspreis Liechtenstein
2007 laureat Jazz-Piano- Solo konkurs w Montreux
2010 laureat tego samego konkursu oraz zdobywca nagrody publiczności
2011 Outstanding Artist Award Republiki Austrii
2014 zaproszenie do BMW-World Jazzaward

CDs
1998 „Happiness“ – produkcja własna
2003 „Emotions“ – Label Gramola Wiedeń
2004 „Transformation“ – Label Gramola Wiedeń
2006 „Celebrating modern Genius – Label Doublemoon Records Kolonia
2007 „Time” – Label YVP Music Ulm
2008 „CIA DVD – Sunology” CIA
2008 „All In” – Label Doublemoon Records Kolonia
2010 „CIA – Thousand Miles Journey” CIA
2010 „David Helbock´s Random/Control” – Label Traumton Records Berlin
2011 „Diagonal” – Label Traumton Records Berlin
2012 „Purple” – Label Traumton Records Berlin
2014 „Think of Two” – Label Traumton Records Berlin
2015 „Aural Colors” – Label Traumton Records Berlin

Wykształcenie
1990 – 1998   nauka gry na fortepianie u Nory Calvo Smith w Szkole Muzycznej w Feldkirch
1994 – 2000   nauka gry na fortepianie u Paula Wintera w Seminarium Jazzowym w Dornbirn
1998 – 2001   nauka gry na perkusji u Stefana Greussinga w Szkole Muzycznej w Feldkirch
1998 – 2005   dyplom koncertowy u Prof. Ferenca Bognara (Konservatorium Feldkirch)
2000 – 2008   prywatna nauka u nowojorskiego pianisty jazzowego Petera Madsena
2006 – 2007   1 semestr na Uniwersytecie Sztuki w Bernie (SJS) u Thierry’ego Langa

Działalność
Trasy koncertowe i nagrania jako lider w takich krajach, jak USA, Australia, Meksyk, Rosja, Kazachstan, Kirgistan, Chiny, Mongolia, RPA, Etiopia, Kenia, Senegal, Maroko, Indonezja, Malezja, Indie, Brazylia, Argentyna, Chile i w całej Europie.

Koncerty na takich festiwalach, jak Traumzeit Duisburg, Jazzwochen Burghausen, Festiwal jazzowy Moguncja, Festival jazzowy Saalfelden, Jazz d´or Strasbourg, Festival jazzowy Montreux, Festival jazzowy St.Louis, Java Jazzfestival, Providencia Jazzfestvial Chile, Eurojazzfestival Meksyk, Festival jazzowy Kuala Lumpur, Festival jazzowy Melbourne i inne.

W kwietniu 2010 roku wydanie Personal Realbook, do którego David Helbock przez rok codziennie skomponował nowy utwór.

Raphael Preuschl (E-Bas, Kontrabas)

Skrótowa biografia: Raphael Preuschl studiował bas elektryczny do roku 1998, a kontrabas do 2003 roku i ukończył obydwa kierunki z wyróżnieniem.

Współpraca: Paul Urbanek; Alex Machacek; Wolfgang Puschnig; Clemens Salesny; Max Nagl; Nouvelle Cuisine; Peter Rom; Clemens Wenger; Debbie Deane; Patrizia Ferrara; Dean Bowman; Hansi Lang; Dorretta Carter; Lorenz Raab; Woody Schabata; Daniel Nösig; Primus Sitter; Robert Riegler; Christian Salfellner; Christian Wegscheider; Flip Philipp; Viola Falb; Wolfgang Schiftner; Herb Pirker; Michael Prowaznik; Hendrik Feder; Alex Deutsch; Haja Madagascar; Ramadu; Frank Schwinn; Uli Soyka; Wolfgang Reisinger i inni.

Aktualne projekty I nośniki: Things Change 50th Anniversary Box (Wolfgang Puschnig); Mozart Revisited (Nouvelle Cuisine); Common Language (Paul Urbanek/ Bertl Mayer); The Next Generation Of Sound (Paul Urbanek feat. Alex Machacek); Common Land (Doretta Carter); Bad Follows Good, Something Wrong With You (Flip Philipp/ Ed Partyka-Dectet); Says Who?!, Starstruck (Peter Rom Trio); Uarrgh 2 (FuzzNoir); [sic] (Alex Machacek); Salesny/Schabata/Preuschl feat. Herbert Joos; Oriac (Nösit); Preuschl/Raab Play Pepl; JazzWerkstatt 05; JazzWerkstatt 06; BassDoublings; Little Boat (Nika Zach); Undedected (Schwinn/ Preuschl/ Soyka); Hendik Feder

Działalność koncertowa: Porgy & Bess/ Wiedeń, Warsaw Summer Jazz Days, Kalisz Piano Festival, Limmitationes Modern Jazz Festival, Blue Note Poznań, Hradec Kralove, Harris Piano Bar/ Kraków, Bratislava, JazzWerkstatt 05/06, Jazzfest Saalfelden, Monaco, Acropolis/ Nice, różne występy w Niemczech z „Vereinigten Bühnen Wien”, CIK/ Klagenfurt, Treibhaus/ Innsbruck, Posthof/ Linz, AK-Bildungshaus/ Linz, Birdland/ Wiedeń, Jazzland/ Wiedeń, Spielboden/ Dornbirn, Bregenz, Landeck, Jazz Over Villach, Parkcafe/ Villach, Stockwerk/ Graz, Orpheum/ Graz, Burgtheater, Volkstheater, Rote Bar,…

Reinhold Schmölzer (perkusja)

Reinhold Schmölzer, ur. W 1983 roku, wychował się w Radenthein, wykształcenie muzyczne rozpoczął w Szkole Muzycznej w Spittal an der Drau, gdzie miał okazji zbierać pierwsze doświadczenia grając w orkiestrach smyczkowych i dętych, big bandach oraz mniejszych formacjach klasycznych i jazzowych. Studiował na wydziałach jazzowych w Klagenfurcie (Kärntner Landeskonservatorium), Grazu (Kunstuniversität Graz) i Berlinie (Jazzinstitut Berlin).

Koncertował w całej Europie i występował z takimi artystami i formacjami, jak m. in. Rob Bargad, Rufus Reid, Ed Partyka Jazz Orchestra, NDR-Big Band, David Helbock, Michael Erian, Renato Chicco, Wayne Darling, Jazzwerkstatt Graz Composers Ensemble, Jazz Orchester Regensburg, Oliver Kent, Don Menza, Tonc Feinig, Berndt Luef, Lungau Big Band, Jure Pukl, Primus Sitter, Karen Asatrian, Àngela Tröndle, Ewald Oberleitner, Lucerne Jazz Orchestra. Również pracował jako kompozytor i aranżer z „Hessischen Rundfunk Big Band“ (Frankfurt – Niemcy), „Ed Partyka Jazz Orchestra“ oraz „HGM Jazz Orkestar Zagreb“ (Chorwacja).

W 2002 roku został zaproszony na konkurs “1st Austrian Drums & Percussion-Youth- Contest 2002” (Feldkirch/Vbg.), gdzie otrzymał I nagrodę w kategorii solo-drums. W tym samym roku został stypendystą “L’Encourangement 2002“ Klubu Kiwanis Spittal/Drau. W 2006 roku otrzymał stypendium Uniwersytetu Muzycznego w Grazu (KUG), które umożliwiło mu pobyt w Nowym Jorku. W 2009 roku otrzymał nagrodę Uniwersytetu Muzycznego w Grazu (KUG) oraz „Outstanding Performance Award“ na konkursie „Kodólanyi Jazzcompetition“ w Siófok (Węgry). Jeszcze w tym samym roku był finalistą na “JAZZVERK“ – 10th annual international composition competition for Big Band” (Szwecja), gdzie w 2011 roku podczas finału w Luleå otrzymał I nagrodę za kompozycję „Narcotic Incotriac“. W 2012 roku jego aranż utworu „Lotus Flower“ (Radiohead) został wyróżniony na „DOWNBEAT Student Music Awards“. Ten aranż znajduje się również na jego płycie debiutanckiej „Miraculous Loss Of Signal“, który został wydany w listopadzie 2012 roku przez wytwórnię UNIT Records. W 2013 roku został zaproszony do udziału w „Metropole Orchestra Arrangers Workshop“ (Holandia) prowadzonego przez Vince’a Mendozę, gdzie miał okazję dokonać aranżację piosenki solisty gościnnego, Richarda Bony.

Simon Frick (skrzypce elektryczne)

Simon Frick, ur. w 1983 roku w Bludenz (A), studiował na Uniwersytecie Muzycznym im. Brucknera w Linzu za równo grę na skrzypcach u Josefa Sabaini’ego i Wernera Neugebauera, jak i pedagogikę instrumentalną oraz jazz i muzykę popularną u Andreasa Schreibera. Podczas studiów, jak i potem intensywnie zajmował się jazzem, rockiem, Free oraz nową muzyką eksperymentalną. W ramach tych zainteresowań otrzymał dalszą naukę od takich artystów, jak m. in. Christoph Cech, Peter Madsen, Peter Herbert, Harry Sokal, Alan Praskin, …

Simon Frick aktualnie aktywnie bierze udział w projektach jazzu eksperymentalnego, metalu i nowej muzyki. Trasy koncertowe zaprowadziły go do sal koncertowych i klubów na całym świecie, m. in. do takich metropolii, jak Nowy Jork, Santiago de Chile, Buenos Aires, Moskwa, Wiedeń, Hamburg, Stambuł, Teheran, Delhi, Shanghai i inne.

Simon Frick komponuje i sam dokonuje aranżacje wielu utworów wykonywanych przez jego zespołów. Poza tym udziela prywatne lekcje w dziedzinach jazzu i improwizacji. Simon Frick jest “Yamaha Artist”.